Doorheen de jaren krijgen L&D-professionals meer en meer het gevoel dat medewerkers het initiatief naar zich toe trekken op gebied van opleidingen. Maar is dat echt zo? En hoe staan medewerkers en hun managers tegenover opleidingen? Tijd voor wat analysewerk.
Wie is verantwoordelijk voor opleiding binnen een organisatie? Wie neemt er het initiatief toe? Mijn eerste reflex zou zijn om te zeggen: de medewerker zelf. Want de laatste jaren zien we een toename in alles wat ‘informeel’ leren is: leren van collega’s, leren via social media of je extern netwerk, etc. En dat zijn meestal initiatieven die de medewerker zelf neemt. Toch blijkt uit onze Learning Indicator van dit jaar dat het initiatief voor opleidingen vaker bij de leidinggevende ligt dan bij de medewerker zelf.
De analyse van de onderzoeksresultaten over de voorbije vijf jaar laat zelfs een serieuze daling in de verantwoordelijkheid van de medewerker zien. In 2010 en 2011 gaf nog ongeveer 70% van de respondenten (managers, HR-verantwoordelijken en medewerkers zelf) aan dat het initiatief bij de medewerker lag. Vandaag is dat bijna 20% minder. Managers nemen in 64% van de gevallen het initiatief tot opleiding van een medewerker, HR de helft van de tijd.
Een opmerkelijke vaststelling in dit kader is dat medewerkers in bijna zeven op de tien gevallen zeggen opleiding als beloning voor hun werk te zien. In die zin valt wel te verklaren waarom ze, wellicht voornamelijk voor formeel leren, wachten op het initiatief van hun manager. Die managers zijn het er overigens minder mee eens dat opleiding een beloning is. Logisch, want zij hebben het overzicht over wie in het team welke skills moet bijschaven. Gevolg: zij zien opleiding meer als een manier om hun team beter te doen functioneren.
Communiceren kun/moet je leren
Het (vooraf) bespreken van de opleidingen gebeurt in de meeste organisaties structureel, meestal tijdens officiële overlegmomenten zoals een functionerings-of evaluatiegesprek. Slechts 10% van de managers en HR-verantwoordelijken zegt geen overleg te hebben over opleidingen. Medewerkers zijn het daar niet mee eens: een op de vier geeft aan dat er nooit gepraat wordt over opleiding.
Een soortgelijk geval is de opvolging van opleidingen. Alweer 10% van de managers en HR-verantwoordelijken zegt nooit op te volgen of het geleerde in de praktijk wordt gebracht, terwijl maar liefst 36% van de medewerkers beweert dat een opleiding nooit opgevolgd wordt. Dat is een verontrustend groot verschil.
Op vlak van communicatie blijkt er dus werk aan de winkel. Toch loont het de moeite om te investeren in open communicatie rond alles wat met leerinspanningen te maken heeft. Nog uit de onderzoeksresultaten blijkt namelijk dat succesvolle organisaties opleidingen vaker systematisch bespreken. Een begrip dat blijkbaar met de jaren komt: managers die al meer dan zes jaar leidinggeven, maken opleidingen beduidend vaker bespreekbaar. Iets wat ze, mijns inziens, gerust via informeel leren aan hun collega-managers mogen meegeven.
