Laten we beginnen met de walvissen. Meer bepaald Shamu. Rings a bell? Zoniet: we zijn net terug van Sea World San Diego. Toch altijd weer bijzonder hoe dieren door gewoon te ‘zijn’ een mens kunnen ‘raken’. Een aanrader. (http://www.seaworld.com/sandiego)
Verder met de raketten, Patrick Lencioni (http://www.tablegroup.com/pat) begon zijn uiteenzetting vanochtend met de herhaalde verontschuldiging dat zijn boeken en dus ook zijn presentatie, geen rocket science zijn. Het is wel ‘common sense‘ en dus voor iedereen begrijpbaar. En gelijk heeft hij. Het is niet uitzonderlijk dat de èchte bestsellers handelen over (zeer) eenvoudige onderwerpen en principes. Boeken waarvan je bij jezelf denkt: dat had ik ook kunnen schrijven! (denken we bvb.ook aan ‘who moved my cheese’ van Spencer Johnson). Lencioni’s ‘five dysfunctions of a team’ vormt daar geen uitzondering op. In de eenvoud schuilt de kracht. Volgens Lencioni zijn er 5 mogelijke redenen waarom een team niet functioneert, waarbij de laagste levels ‘opgelost’ moeten zijn om de hogere aan te pakken:
level 5: Inattention to results
level 4: avoidance of accountability
level 3: lack of commitment
level 2: fear of conflict
level 1: absence of trust
Tijdens de zeer dynamische en impactvolle presentatie werden heel wat concrete, vaak grappige voorbeelden aangehaald. Het publiek at uit zijn hand.
Onder het motto ‘People need to be reminded more often than they need to be instructed‘ (Samuel Johnson, http://www.quotationspage.com/quote/38442.html) werd in een extra workshop in de namiddag ingegaan op de bij het boek horende ‘facilitators’ guide’; leuke, boeiende oefeningen voor teams om de uitdagingen op de verschillende levels aan te pakken. Twee kleine triggers:
- hoe kan je een leider leren om oprecht kwetsbaar durven te zijn?
- hoe kan je zorgen voor het ‘deflating the balloon effect’ tijdens een conflict?
Ik laat het aan u als lezer, om daar al eens over te reflecteren.
Over de laatste workshop vandaag kan ik kort zijn; Richard Ruhe en Ken Blanchard (inderdaad, de man van One Minute Manager, Situational Leadership, … http://www.blanchardlearning.com/) konden niet echt boeien met hun workshop ‘Putting your know-how into action‘; dat we ons denken moeten sturen als verkeerslichten en vooral het ‘green light thinking’ -lees positief constructief denken moeten hanteren. Ik kan me niet ontdoen van de perceptie dat de man ‘op’ is qua inspiratie en misschien plaats en tijd moet ruimen voor nieuw bloed. Hoewel de snelheid waarmee hij boeken publiceert niet echt aangeeft dat hij het met mij eens is.
Misschien zal hij zichzelf nog wel heruitvinden. Zoals de orka’s en hun begeleider in Sea World. Want zelfs na de zoveelste keer dat ik dit mocht bijwonen blijft het boeiend en vernieuwend! Misschien een idee voor ASTD volgend jaar: wat orka’s ons kunnen leren over innovatief leiderschap. Hoewel ik stiekem hoop dat het niet Ken Blanchard is die hier straks zijn duizendste boek over schrijft….
Vanuit een nog steeds zonnig San Diego: een fijne dag gewenst!
Peter De Prins
