Op 1 januari 2020 worden de Incoterms – de internationale handelsvoorwaarden – na tien jaar opnieuw bijgestuurd. “De wijzigingen zijn niet drastisch, maar voor bedrijven die internationaal handel drijven, is het wel belangrijk om de precieze implicaties te kennen”, zegt Prof. Dr. Ralph De Wit.
Internationale koop en verkoop voor dummies
Als een bakker zijn klant een brood verkoopt, dan is het zonneklaar hoe en waar er geleverd wordt, wanneer de risico-overdracht plaatsvindt en wie wat betaalt. “Maar als een Chinese verkoper met een Belgische koper afspreekt om een locomotief van honderd ton te leveren in de Antwerpse haven, betaalt het Chinese bedrijf dan voor het lossen? Of blijft de locomotief gewoon op het schip staan en moet de Belgische koper de loskosten op zich nemen? Voor zo’n bijzondere goederen – hoog gewicht, grote omvang – kan dat bedrag oplopen. Bij contracten voor zulke complexe, internationale handelskopen heeft een bedrijf een hoop zaken om aan te denken. Als het dat niet doet of de impact van bepaalde contractuele bepalingen verkeerd inschat, dan kunnen de gevolgen zeer onaangenaam zijn.”
De Incoterms bieden een leidraad voor bedrijven in internationale koop en verkoop. Ze geven de essentie aan waarop gelet moet worden bij het opstellen van contracten. Concreet zijn de Incoterms elf contractmodellen, gaande van de koper die alle verplichtingen op zich neemt, tot de verkoper die alles regelt, met daar tussenin nog negen varianten.
Bedrijven kennen maar beter de precieze impact van elke Incoterm om later niet voor verrassingen komen te staan
Ralph De Wit
Wijzigingen op komst
De eerste Incoterms dateren van 1936. Sindsdien worden ze regelmatig gestroomlijnd met de snel evoluerende praktijk van internationale handelskoop. “Een koop is een koop, dat verandert niet. Maar op het vlak van vervoer en elektronische documentatie en facturatie bijvoorbeeld, wijzigt de praktijk razendsnel.” In 1980 vond er een grote aanpassing van de Incoterms plaats die rekening hield met de opkomst van multimodaal vervoer. Sindsdien wordt er elke tien jaar een update doorgevoerd. Op 1 januari 2020 is het weer zover.
Belangrijk om juiste Incoterms te kiezen
Dit keer gaat het vooral over enkele, volgens De Wit, weliswaar nuttige maar kleinere juridisch-technische aanpassingen en niet over een fundamentele wijziging. “Wanneer de verkoper de verzekering van de goederen op zich neemt (bij CIF en CIP) is er nu een differentiatie ingevoerd: voor de ene blijft het traditionele vereiste van minimumverzekering, voor de andere wordt een verzekering alle risico’s ingevoerd. Zo is nu in elk model de meest aangewezen verzekering gedefinieerd. Belangrijk, want als een bedrijf kiest voor een verzekering die alleen beperkte risoco’s dekt, dan wordt de schade bij wijze van spreken enkel vergoed als het schip zinkt met de goederen aan boord. Terwijl een alle-risicodekking ook tussenkomt als de goederen gestolen worden.”
Bedrijven kennen sowieso maar beter de precieze implicaties van elke Incoterm om later niet voor verrassingen komen te staan. “Neem nu het voorbeeld van een verkoper die met een zogenoemde Delivered Duty Paid (DDP)-overeenkomst zich er tegenover zijn Kazachse koper toe verbonden had om tot op de eindbestemming alle verplichtingen op zich te nemen, inclusief het betalen van alle rechten, zelfs de BTW. Wat die verkoper niet wist, was dat een buitenlands bedrijf in Kazachstan geen goederen mag invoeren. Daar stond hij dus aan de grens, en daar begon de hele discussie omdat hij zijn belofte niet kon nakomen. Als je daar op voorhand goed over nadenkt, weet je nadien waar je aan toe bent.”
Zin in meer?
Wil je alle ins & outs kennen van de nieuwe Incoterms? Ontdek de impact voor jouw bedrijf tijdens de opleiding Nieuwe Incoterms: juridische implicaties.
