🎓 Cass. 14 juni 2022 – AR P.22.0343.N.
Het komt wel eens voor dat de beklaagde in een strafprocedure voor de eerste maal in hoger beroep aan de appèlrechter vraagt om een onderzoekshandeling te stellen zoals een verhoor van getuigen à charge of een deskundigenonderzoek. De beklaagde heeft een nieuwe advocaat die dit opportuun acht, er zijn nieuwe omstandigheden die deze onderzoekshandeling verantwoorden, de beklaagde of zijn advocaat zijn na een teleurstellend resultaat in eerste aanleg door voortschrijdend inzicht tot de conclusie gekomen dat een bijkomende onderzoekshandeling misschien toch wel aangewezen zou kunnen zijn, …
… een verzoek waarop appèlrechters meestal niet geneigd zijn in te gaan.
In een arrest van 14 juni 2022 lijkt het Hof van Cassatie echter een halt te hebben toegeroepen aan deze voor de rechten van de verdediging kwalijke evolutie. In deze zaak had het hof van beroep te Antwerpen het verzoek van een beklaagde tot het verhoor van een getuige à charge afgewezen. Het hof van beroep had die beslissing mede gebaseerd op de motivering dat nadat de onderzoeksrechter het verzoek van de beklaagde tot een Oslo-confrontatie (line-up) met deze getuige had afgewezen, de beklaagde dat verzoek niet meer had herhaald en voor de eerste rechter evenmin had gevraagd om die getuige ter terechtzitting onder ede te ondervragen. In een ambtshalve opgeworpen middel besliste het Hof van Cassatie dat de diverse motieven die het hof van beroep had aangehaald om het verzoek tot getuigenverhoor af te wijzen “noch afzonderlijk noch samen” die beslissing konden verantwoorden. Het Hof voegde daaraan nog toe: “De omstandigheid dat een beklaagde in eerste aanleg niet het verhoor vraagt van een getuige à charge op de rechtszitting heeft niet tot gevolg dat hij dat recht verbeurt in hoger beroep.”
Volledig artikel en bron: Waeterinckx Law – 3 november 2022
Lees hier de tekst van het arrest
